peptalks

  Əsərin adı artıq bizə nəsə deməyə çalışır: qırmızı (hərb, siyasət, müharibə) və qara ( din, keşişlik, tərki-dünyalıq)   Uşaqlıqdan ana qayğısından məhrum olmuş, sevgisizlikdən əziyyət çəkən, idealı Napoleon olan Jülyen Sorel (əsərin baş qəhrəmanı) bu iki seçim (qırmızı və qara) arasında gedib gəlir. A mbisiyalı və burjuaziyada özünə yer tapmaq istəyən bu gənc kilsə xadimi olmaq istəsə də, tanrıya inanmır, dini sadəcə məqsədə nail olmaq üçün vasitə kimi görür. O, məqsədlərinə çatmaq üçün hər cür yola hazırdır, hətta o dövrdə fransız kişiləri arasında yüksək mövqeyə nail olmaq üçün varlı qadınların məşuqu olmaq kimi addımdan çəkinmir. O, özündən yaşca böyük xanım Renalın qəlbini qazanmağa nail olur, sonda isə anlayır ki, yalnızca onu sevib. Xanım Renaldan sonra Matilda ilə eşq macərası yaşayır. Stendal hər iki sevgi hekayəsində aşiqlərin ruh halını, psixoloji vəziyyətini oxucu üçün aydın təsvir edib. Əsərin sonuna qədər Jülyenin edama məhkum olunacağına inanmırdım. Xeyri...

Kate Chopin Biri var idi, biri yox idi, dünyaya yeni gələn bir heyvan var idi, o, gözlərini həyata açar-açmaz yuxarıda və ətrafında onu əhatə edən divarlar gördü. Önündə isə arasından işıq və havanın keçdiyi dəmir çubuqlar var idi; bu heyvan qəfəsdə doğulmuşdu.     Burada, Görünməzin qoruyucu əllərinin qayğısı altında o böyüyür və boya-başa çatırdı. Ehtiyacları qarşılanır və yeməyi həmişə hazır idi. Susayanda su gətirilir, istirahətə ehtiyac duyanda isə samandan hazırlanmış yataqla təmin edilirdi; burada öz gözəgəlimli bədənini yalamaq onun xoşuna gəlirdi və günəş işıqlarının ancaq onun evini işıqlandırmaq üçün var olduğunu zənn edərək zövqlə günəşlənirdi. Bir gün   istirahət etdiyi zaman gördü ki, qəfəsin qapısı açıqdır : təsadüf nəticəsində qapı açıq qalmışdı. Təəccüblənərək və qorxaraq öz köşəsində çömbəldi. Ardından, öyrəşmədiyi bu haldan ehtiyat edərək yavaşca qapıya yaxınlaşdı. Qapını bağlayardı, amma bu tapşırığı icra etmək üçün onun ətrafları buna uyğun r...

Franz Kafka Belə nəql edirlər ki, imperator birbaşa ölüm yatağından yalnız sənə, kədərli təbəəsinə, imperiya günəşinin ən uzaq məsafəsində ikiqat əyilmış cılız kölgəsinə bir xəbər göndərib. Qasidə yatağının kənarında diz çökməyi əmr etdi və xəbəri ona pıçıldadı. Xəbəri çox əhəmiyyətli sayaraq elçiyə göstəriş verdi ki, ağzını onun qulağına yaxınlaşdırıb dediklərini təkrarlasın. O, elçinin söylədiklərinin doğruluğunu başını yelləyərək təsdiqlədi. Ölümünə şahidlik etmək üçün gəlmiş bütöv izdihamın qarşısında –bütün əngəl divarları sökülmüşdü və   pilləkanların geniş və hündürə yüksələn pillərində sıra-sıra imperiyanın bütün böyükləri düzülmüşdü—elçini yolladı. Qasid, o güclü və yorulmaz adam dərhal yola düşdü. Qolunun birini, daha sonra o birini irəli verərək izdihamın içindən özünə yol açırdı. Müqavimətə rast gəldikdə günəş işarəsi olan sinəsini barmağı ilə işarə edirdi. Beləcə o, asanlıqla irələyirdi, hər kəsdən fərqli olaraq. Amma izdiham çox böyükdür; onun sərhədi sonsuzdur. Açı...